Ya, saya masih hidup

Assalamualaikum.

Kfine saya jahat. Hahaha.

Haaaaaaaaaaaaaaai. Maafkan saya sebab privatekan blog. Ampun, ampun. Salahkan si budak Syazana itu. Siapa suruh dia cakap kononnya ada cikgu baca blog saya. Dia ni tak habis-habis menabur kontroversi. Trolololol. Apa lagi gabra lah ini budak. Silalah membiasakan diri jika saya kerap kali menceritakan tentang Syazana, budak gila itu.

So semalam baru balik daripada program rehlah remaja urban 1.0 anjuran Surau Al-Mawaddah Seksyen 7. Terserlah lah kan betapa menyibuknya diri ini, duduk seksyen 11 tapi join seksyen 7. Aliya ajak ok :p Best memang best, tapi penat alahai sampai boleh #FinalDestination. Hahahahahahahhahahahahahhaha. Propa. :p

Lawat kampung orang asli. Best? errr not so. :B but that's not my point so proceed. So lepas habis lawatan ke kampung tu, kitorang sembang-sembang dengan Akak Farhanah. She is one of 'Titian Asli' members, so she basically knows all the orang asli around the area. I wasn't that peramah that day, I was freaking tired so I decided, why not sleep? :D

But, BAAAAAAAAAAAM. Tiba-tiba Kak Farhanah tu kata, "Eh muka awak macam orang asli dekat situ lah." I was like O.o 'whaaaaaaa?' Aliya sambung, "Oh mesti orang asli tu cantik kan?" Hahahaha Aliya memang suka bodek. "Hmm, orang asli tu memang muka melayulah. She is the only one yang pakai tudung dekat situ. Infact, dialah gadis paling cantik dekat kampung tu. Tapi harini dia tak ada, kalau tak awak boleh jumpa dia" Kak Farhanah kata. Woi silalah kembang. K saya mengaku, saya tak kembang langsung. Tak terkesan pun kata-kata yang berupa pujian itu di hati ini. 

That's explained why ada sorang dua kanak-kanak lelaki tu gelak-gelak bila saya lalu. Ingatkan diorang gelakkan sebab saya pakai pink. Feeh, feeh dan feeh.  

Akhirnya, awak berada di sisi saya semula.

Akhirnya. *pasang lagu Ombak Rindu*